مشکات

اینجا قدم قدم؛ همه پیچیده بوی تو

بوی نگاه زینب و بوی گلوی تو

شن های شعله ور شده را لمس می کنند

انگشت های علقمه در جستجوی تو

اسلام را قدم زده ای؛ سوی کفرشان

کفار قبل از این که بیایند سوی تو

تو مانده ای از زمین و نمانده ای از آسمان

خون از گلویت رفت و نرفت آبروی تو

من دارم آب می شوم از شرم؛ آن زمان

حتی نبود آب برای وضوی تو

جز آسمان برای تو جایی نمانده بود

آن جا که کفر می ورزد از چارسوی تو…